پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

توسعه علوم انسانی بخشی مهم از توسعه ساختار سیاسی اجتماعی محسوب می شود. بررسی وجوه توسعه علوم انسانی برای کشورهای در حال توسعه بسیار مهم و ضروری است. در مباحث مربوط به توسعه علوم انسانی در ایران و کشورهای در حال توسعه، دو جریان مهم معرفتی «بومی­ گرایی کارکردی» و «بومی­ گرایی معرف ت­شناسانه» قرار دارند و همواره تقابل­ های رویکردی را با یکدیگر داشته ­اند که موجب کندی تحول در توسعه علوم انسانی گشته است.

نظام اجتماعی ایران به لحاظ تاریخی و با توجه به محدودیت های قابل تحلیل نتوانسته است متکی بر معرفت فلسفی و پارادایمی معینی، از یک چارچوب نظری علمی دنباله روی کرده و خارج از سلیقه های فردی، گروهی و زندگی روزمره به پایداری علمی برسد.

پخش خبر درگذشت دکتر سیدامین قانعی راد در روز عیدفطر، شاید در هیاهوی شادمانی عید گم شده باشد. حتی شاید بتوان گفت که بخشی از جامعه علمی کشور،کمتر آشنایی با این فرهیخته علوم انسانی، نداشته و به راحتی از کنار خبر درگذشت وی عبور کرده باشند. اما آنچه مسلم است،اثرگذاری مرحوم دکتر قانعی بر منظومه دانشی ، سامانه های فکری،رویه ها و فرآیندهای تصمیم سازی و تصمیم گیری کشور، بحدی می باشد که نادیده گرفتن یاد و نام او، محال بنظر می رسد. متن زیر با این رویکرد، قصد نمایان سازی پرده هایی از قابلیت ها، صلاحیت ها و توانمندی های این شادروان را دارد.